اين اختراع، مربوط به افزايش توليد پذيري پليمريزاسيون تعليقي پي وي سي با استفاده از دماي متغيرجهت كاهش زمان واكنش مي باشد.پليمريزاسيون تعليقي وينيل كلرايد بصورت تجاري در دماي ثابت انجام مي شود. و از آنجا كه فرايند پليمريزاسيون VCM يك واكنش خود شتابنده مي باشد، لذا در يك زمان مشخص بيشترين حرارت از راكتور واكنش گرفته مي شود. از اين رو، خنك كننده راكتور را بگونه ايي طراحي مي كنند تا اين پيك گرما زا را بتواند خنثي نمايد.خنك كننده راكتور تنها در اين نقطه بحراني از بيشينه ظرفيت خود كار مي كند و در مابقي زمانها قسمت عمده ظرفيت سرمايشي رآكتور در طول واكنش پليمريزاسيون بلا استفاده باقي مي ماند. با آغاز پليمريزاسيون در دماي بالاتر از فرايند معادل همدما و ترجيحاَ به اندازه ۵ تا ۷ درجه سانتيگراد و سپس كاهش تدريجي دماي پليمريزاسيون با زمان،تا نقطه پيك واكنش و بعد از آن افزايش دماي واكنش مي توان متوسط سرعت پليمريزاسيون نسبت به حالت همدما را افزايش داده و زمان بچ را كاهش داد. تغييرات دما در طول پليمريزاسيون ترجيحاَ بين تا بايد صورت بگيرد تا خواص مورد نظر مانند جرم مولكولي، توزيع اوزان مولكولي و اندازه ذرات نهايي معادل محصول همدماي معادل را نتيجه دهد، براي اين كار بهتر است دما از 0C60 شروع و به 0C47 ختم شود. چون دماي ابتدايي واكنش بالاست بنابراين سرعت هسته گذاري بالا بوده و دانسيته ذرات اوليه و در نتيجه تخلخل افزايش مي يابد كه البته با تغيير سرعت تغييرات دمايي مي توان اين تخلخل و دانسيته بالك را تنظيم نمود. زمان اين واكنش ۳۰٪ كمتر از زمان واكنش همدماي معادل است و با توجه به سرعت تغيير دما خواص نهايي و بخصوص خواص مورفولوژيكي تغيير مي كند.

- ساخت كوره پيش گرم - ساخت بدنه و المنت هاي كوره اصلي - تهيه سخت افزار مناسب براي برنامه ريزي كوره - تهيه نرم افزار مناسب براي برنامه دهي از طريق رايانه - برنامه ريزي كوره براي پخت مطابق با شرايط كوره تونلي

- بررسي شرايط يك بوردهي متداول (نوع فولاد، نوع تركيب بورهي، دماي بوردهي و ...) - پيش بيني شرايط مناسب براي حذف عمليات حرارتي تكميلي - پياده سازي ايده سرمايش سريع - انجام آزمايش هاي مربوطه براي تاييد ايده - انجام موفقيت آميز آزمايش ها و به دست آوردن فولاد بوردهي شده مناسب به اين روش

در ديسپرسيون نانو ذرّات داخل ماتريس پليمري كه عمدتا\\" با هدف بهبود خواص مكانيكي و حرارتي انجام مي شود هرچند روشي ساده مي باشد اما به به دليل احتمال تجمع دوباره نانو ذرّات، درصد استفاده از نانو ذرّات محدود بوده و در نتيجه تغيير خواص عمده اي در محصول نهايي اتفاق نمي افتد. در تحقيقات بعدي نانو ذرّات را از طريق واكنش شيميايي با زنجيرهاي پليمري درگير كردند. اين كار كه اصلاح شيميايي سطح نانو ذرّات ناميده مي شود با مواد و فرايندهاي مختلفي روي انواعي از نانوذرّات مي تواند انجام گيرد. در اين روش هاي شيميايي با توجه به عامليّت ايجاد شده روي نانوذرّات، قابليّت واكنش را با گروه خاصي از مواد پيدا مي كنند و براي هر يك از رزين هاي مورد استفاده در روكش هاي سطح، بايد اصلاح سطحي مخصوصي روي ذرّات انجام بگيرد. راه حل ارائه شده: به منظور حل مشكلات بيان شده روي نانوذرّات سپيوليت، اصلاح شيميايي با استفاده از منومر فلوئورينه و عامل سيلاني به منظور ابرآبگريز نمودن آن انجام گرفت به نحوي كه اولاً افزودن مقدار كمي از نانوذرّات سنتز شده به روش ساده ديسپرسيونِ فيزيكي، بتواند خاصيّت آبگريزي مدنطر را در پوشش نهايي ايجاد كند و ثانياً در تمامي رزين ها و رنگ هاي مورد استفاده در روكش هاي سطح قابل استفاده باشد. كاربرد اختراع: نانو ذرّات ابرآبگريز به دست آمده قابل استفاده در انواع رنگ ها و رزين ها از جمله رنگهاي ترافيكي، رزين هاي پلي يورتان، اپوكسي و هر جا كه خاصيت فوق آبگريزي مدّ نظر است مي باشد. از اين نانوذرّات ابرآبگريز مي توان در توليد عايق هاي رطوبتيِ پشت بام، عايق بتن، عايق كاري پي ساختمان، ايزولاسيون رطوبتي سرويسهاي بهداشتي، حمام، استخر و گنبد مساجد، چسب كاشي، پوشش هاي آب بند و... استفاده نمود.